Dajë,

Shkove.
Bora të mori.
Shkove duke bërë atë që të kënaqte më së shumti.

Tri imazhe janë të gdhendura në mendjen time… titulli i lajmit “Djali i Nexhat Dacit vdes nga orteku i borës”, trupi yt kur të sollëm në shtëpi, dhe çuditërisht, fytyra jote që gjithmonë qeshte. Kjo e fundit po më zbut dhimbjen, dhe po më jep arsyje të qëndroj e fortë për hirë të familjes time. Të gjithë ashtu po të kujtojnë, Ariani që gjithmonë qeshte. Ende nuk po e besoj, sepse është shumë herët. Mosbesimin tim po e shoqërojnë edhe pyetjet e shumta, përgjigjet e të cilave kurrë nuk do të zbulohen. Edhe ato janë të heshtura përgjithmonë nga bora, të mbuluara aq shumë sa që askush nuk do të mund të i gjejë.